Su comunu de Gùspini, at  postus in movimentu unu progetu generali po sa lìngua sarda.
Custu serbìtziu est permìtiu gràtzias a sa lei natzionali 482/1999, ki difendit e balorizat is lìnguas de minoria, cumenti est su sardu.
De su mesi de Làmparas, est abertu a Gùspini s’Ufitziu de sa Lìngua Sarda, ki traballat po incorai sa genti a imperai su sardu, po tradusi in sa lìngua nosta is documentus prus de importu de su comunu, e po fai sciri a sa popolatzioni is atibidadis de su comunu a totu.
Kini bolit, podit benni in s’ufìtziu a kistionai su sardu, o fintzas a donai consillus e informus apitzus de sa fueddada guspinesa.

Is oràrius funt custus:

Martis, in comunu, de is dexi a mesudi’.

Jòbia, in sa biblioteca, de is dexi a mesudi’ e de is 15 a is 17 in su comunu.

In su jassu nostu eis a agatai fintzas informus asuba de sa stòria de su comunu, de is logus de biri, de su connotu.
S’Ufìtziu de sa lìngua sarda traballat puru po arregolli e studiai is fueddus e sa fueddada de Gùspini, ca donnya bidda tenit calincuna cosa de diferenti in sa lìngua, e is bariedadis, po piticas ki siant, depint essi arreguadasa.

Su comunu, sempri cun custu scopus, at apariçau unu cursu de lìngua sarda, una parti est po is impreaus comunalis e is aministradoris, e un’atra parti est aberta a totus is ki bolint benni.
In custu jassu a totu eis a agatai is informus po s’iscriri, e is oràrius de is cursus.
Tocat a torrai a imperai su sardu e a ddu torrai a imparai a is pipius e a is jòvunus, ki funt perdendi sa memòria de sa lìngua nosta e de cussus dipendit ki sa Sardinnya sarbit sa lìngua sua o da sperdat po sempri, arregondendisì ca sa lìngua est su scusorju prus mannu de unu pòpulu.

S’impreada de s’Ufìtziu.

Teresa Cabriolu